"Spor, dünyayı değiştirecek güce sahiptir ve çok az şeyin sahip olduğu birleştirici güce..."

ÜSSK - BİR TAKIMDAN DAHA FAZLASI...
Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi3
Bugün Toplam126
Toplam Ziyaret161635
Takip Ediniz
    https://www.facebook.com/uskudarsusporlari

Üstadımız, takımımızın en tecrübelisi, hepimizin rol modeli, Camianın duayeni Kaptan Ersin Süeren'in arşivinden.. "Kurtarmacılığın Unutulmuş Gemisi Sibel"


1957 yılında T.C. Devleti Adnan Menderes hükümetinin özel müsaadesi ile Türk ortaklı Alman şirketi ‘Wolf’, tüm Çanakkale boğazı ve meskur boğazın Ege girişi batıklarını çıkartma izni almıştır.
Aynı yıl ’Wolf’ batık çıkarma şirketi aşağıda belirtilen deniz vasıtaları ile işe başlamıştır.

Peter yüzer vinçi: Şu anda Çanakkale Truva oteli mevkii açığı 5 mt derinlikte su alarak devrilip batmış durumdadır.
Edith 15 ton bumba kaldırma kapasiteli yüzer vinç: Şu anda Eceabat Kilye mevkii eski ihraç iskelesi yanında batık ve cürümüş durumdadır.
Denbarkheit batık yükleme gemisi: Eceabat Doğu mendireği arkasına bağlanmış bilahere fırtınada mendirek taşlarına çarparak batmış sonrada bulunduğu mevkiye yapılan deniz dolgusunun altında kalmıştır.
Wilida, 150 tonluk yük ve depo gemisi: 1960’da Haliç Ayvansaray’a getirilmiş zamanla su alarak bulunduğu yerde yarı batıkken Haliç korsanları tarafından soyularak yok edilmiştir.
Fortuna servis ve dalgıç motoru: Eceabat-Kilye Kuzey ihraç iskelesi rıhtımında su alarak batmış ve cürümeye terk edilmiştir.
Lisa I: Filonun sancak gemisi. Pauch Dietrich adlı dalgıç sahibi tarafından Wolf şirketine Çanakkalede çalışmalar süresince kiralanmış romorkör-algarna olup 30 ton kaldırma kapasiteli elektrik vinçli batık çıkarma gemisidir. ( Sibel Algarnası).
Lisa I 1959 sonbaharında Gökçeada Kefaloz mevkiinde batık çıkartırken bir denge hatasından devrilerek 5 mt. su derinliğine iskele borda üstü posizyonda batmıştır. Bir gün sonrada Çanakkaleden Wilida depo gemisinin yedeğinde Kefaloz’a getirilen aynı şirketin Peter yüzer vinci ile Lisa I yüzdürülmüştür. Ancak tüm vinç aksamının DC elektrik dinamoları su altında kalarak kaldırma ve demirleme niteliğini kaybettiğinden, Lisa I Wilida tarafından yedeklenerek önce Çanakkaleye; 1960 yazında da gümrük idaresi tarafından her iki gemiye el konularak Haliç-Ayvansaray’a getirilmiştir. Yukarıda adı geçen diğer Alman bayraklı yüzer vasıtalarada Çanakkale Gümrüğünce maliye hissesi borcu yüzünden el konularak çürümeye terk edilmiştir.
1960 sonbaharında Lisa I’e 1969’da ortaklarım olacak kişiler satın almak için talip olmuşlar ve iki uzun yıl bürokratik uğraş ve Beyoğlu-Talimhanede babadan kalma 4 katlı bir apartımanı satma pahasına, Lisa 1’e düşen maliye borçlarınıda ödeyerek, sanki çok önemli bir transatlantikmişcesine, T.C. Bakanlar Kurulu kararı ile bu 34 net, 99 gross, 180 light weight tonluk romorkör- algarnaya sahip olmuşlardır.
Yabancı bir şirkete özel anlaşma ile her iki boğaz ve çıkışları ile Marmara denizi dibindeki batıkları çıkarma izni veren zamanın T.C. hükümetinden sonra gelen diğer T.C. hükümetleri yeni şartnamelerle deniz dibinde çalışmaları zorlaştırınca; büyük masraflarla yenilenen eski adı Lisa I, yeni adı Sibel algarnası için çalışma sahası ancak petrol şirketlerinin deniz terminalleri tamir ve bakım işleri ile sınırlı kalmıştı. 1969’a kadar bu duruma dayanabilen sahiplerinin mali durumu bozulunca gemiyi ya satmağa ya da hurda olarak bozmağa karar vermişlerdi. Eski Alman sahibi Pauch gibi bende bir dalgıç olduğumdan, bir cesaretle Sibel’in % 65 hissesini satın aldım ve zaten arkadaşım olan eski sahipleri iki kardeş ile bu gemiye ortak oldum.
1969’dan 1984 yılı sonuna kadar yaklaşık 16 yıl, Sibel Algarnasının, Rize-Askaroz deniz petrol tesislerinden İskenderun körfezi tesisleri oradan da Kıbrıs’a kadar Türk karasularındaki her gemi bağlama deniz terminali ve mendireklerinde bilfiil emek ve imzası vardır. 1980 sonbaharında Sibel’i, diğer mendirek dolgu gemimizin yedeği yapmak mecburiyetinde kaldığımızdan, isteksizce, ortadan ikiye ayırıp 11 mt. uzattık. Güvertesini kaldırıp orjinalliğini bozarak taş ve dolgu taşıma gemisi haline getirdik. 1985 yılında da diğer dolgu gemimiz Karasaban II ile beraber bir deniz inşaat müteahhidine taksitle sattık. Sene 2009; Sibel 1981 yılında bir değişiklik geçirmesine rağmen aynı su altı karinası ve makina dairesi ile Alman Hamburg deniz tezgahlarına omurga sacının konduğu 1937 ve suya indiği 1938 yılından beri hizmetinin 50 yılını Türk sularında doldurarak 70 yılı aşkın tarihinde ufak gövdesi ile Jutland boğazı – Kuzey Denizi – Manş Kanalı – Biskay Körfezi – Cebeli Tarıktan- İskenderun Körfezine – Ege – Marmara ve Rize Askaroz’a kadar Karadeniz Türk sularında hiç bir mevsim gözetmeksizin, kar, sis, fırtına pervane döndürmüş; ana direği boyundaki dalgaların arasından sıyrılarak kimsenin burnunu kanatmadan salimen limanına ulaşmıştır.
Bürokrasinin çürüttüğü, milli sevet niteliğindeki kendisiyle beraber gelen eş gemiler bu gün denizin tuz ve dolgusunda kaybolmuşken Sibel hala Türk deniz ekonomisine ve deniz emekçisine 70. yılını solladığı halde katkı sağlamağa devam ediyor.
Kaptan & Dalgıç
Ersin Süeren


2382 kez okundu

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın